«هنگامی که عقربه ی زمان به 1897 رسید،«کیش نیچه» تعبیری کاملاً پذیرفته بود.در اتاقی در شهر وایمار مردی در رختخواب بر بالش تکیه زده بود که با نگاهی محو و گمشده و غمزده به جهانی بیگانه می نگریست و با جادوی اندیشه،عصر خویش را افسون کرده بود. »

باربارا تاچمان (1912-1989)

نویسنده و مورخ آمریکایی

«نیچه ی استرن-پیشگفتار مترجم-ص 17-ترجمه ی عزت الله فولادوند»

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: